مسافر
به مسافران وطنم که روزهای سختی را می‌گذرانند
بگیرم قصه را از سر مسافر
کریم و خالق و اکبر مسافر
شبی تاریک، مه پنهان، سحر گم
نشینم با دو چشم تر مسافر
.......................................
دوسه ماهه دو سه روزه مسافر
گرفتاری شب قوزه مسافر
گرفتاری شب یلدای غربت
جهان امشب کفندوزه مسافر
............................................
سفر سوی جهان دارد مسافر
بهاری پر خزان دارد مسافر
دلی پر درد از جور زمانه
شبی نا مهربان دارد مسافر
...........................................
پریشانه ، پریشانه مسافر
شبیه شهر ویرانه مسافر
کسی نا مهربان دورش گرفته
به هر جایی گریزانه مسافر
.........................................
ازین صحرا به ان صحرا مسافر
چو ماهی بر لب دریا مسافر
همه عالم شده صیاد بی رحم
غریب و یکه و تنها مسافر
.......................................
وطن دوره ، وطن دوره مسافر
سفر چون زهر زنبوره مسافر
نه جای ماندن و نه پای رفتن
چه باید کرد مجبوره مسافر
........................................
شده پیدا و نا پیدا مسافر
شده از غصه چون گل وا مسافر
نمی دانم که مجنونش کجا هست
شده در شهرها لیلی مسافر
...........................................
عجب دلگیری دلگیره مسافر
شبیه ماه در قیره مسافر
نمی دانم چه باید کرد امشب
زمین گیره زمین گیره مسافر
........................................
چراغ زنده خاموشه مسافر
جهانی پنبه در گوشه مسافر
نمی دانم کجایند یا چرایند
فراموشه ، فراموشه مسافر
..........................
به پشت مرز افتیده مسافر
نمی دانم که فهمیده مسافر
بنالم ، خون بگریم ، اشک ریزم
شفای درد غمدیده مسافر
..................................
گل مامد اهل فرخاره مسافر
نمی دانم کجا باره مسافر
همه خوابیده ، شب خاموش و تاریک
خدا بیداری بیداره مسافر
...........................................
مسلمانا ، مسلمانه مسافر
میان دشت بریانه مسافر
نمی دانم کجا تنها نشسته
چه باید کرد افغانه مسافر
..........................................
میان جفت ها طاقه مسافر
جدا از بن و ازساقه مسافر
پریشانی گرفته چار سویش
شبیه قلب اوراقه مسافر
...................................
سر هر عهد و پیمانه مسافر
گلشاه ، زیبا و ریحانه مسافر
ز ایران می رود تا کابلستان
لیلی جان اهل بامیانه مسافر
.................................
فدای چشم گریانت مسافر
فدای اشک پنهانت مسافر
دلم دریای خونه ، اشک و ماتم
شوم بادا به قربانت مسافر
...................................
دلی پر درد و غم داره مسافر
گرفتاره گرفتاره مسافر
گرفتاری شب تاریک تاریک
شبیه ابر خونباره مسافر
................................
دلی دارد ، دل شیشه مسافر
جدا از بیخ و از ریشه مسافر
همه عالم شده مردای نامرد
نمی مانه درین بیشه مسافر
........................................
دلی باریک باریکه مسافر
شبی تاریک تاریکه مسافر
گرفتاره بدست جغد غربت
ازره ، پشتون و تاجیکه مسافر
...........................................
سر کوتل نمایان شد مسافر
به سوی خانه پایان شد مسافر
پس از شبهای تاریک زمستان
دوباره ماه تابان شد مسافر
حفیظ ا... شریعتی هستم